ఐరోపా యాత్ర – ఒక చిన్న సంఘటన

బ్లాగు ముఖం చూసి చాలా రోజులయింది.  వ్రాయవలసినవవి బోలెడు ఉన్నాయి. సెలవల్లో ఐరోపా వెళ్ళాము. వెళ్లే ముందు హడావిడి, వచ్చాక అలసట.  లండన్, పారిస్, స్విట్జర్లాండ్. జర్మనీ బోర్డర్ లో ఒక చిన్న ఊరు వెళ్ళివచ్చాము. 15 రాత్రులు/16 రోజులు.  ప్రయాణం కబుర్లు నెమ్మదిగా ఒక్కొక్కటి వ్రాస్తున్నాను.

 

రాగానే గబగబా వ్రాసేసిన విశేషం ఇది:

ఈ పదిహేను రోజుల ప్రయాణంలో  చాలానే చూసాము…అందచందాలు కొన్ని ప్రకృతి సృష్టి అయితే కొన్ని మానవుడి సృష్టి..   చాలానే నేర్చుకోవాలి అనుకున్నాను… ముఖ్యంగా ‘మాతృభాష’ & ‘సంస్కృతి’ !! ఒక చిన్న సంఘటన నాలో ఆలోచనా దుమారాన్నిలేపింది. పారిస్ లో ఒక చిన్న మెట్రో రైలు స్టేషన్ లో,  ‘ నేను మూడు రోజుల మెట్రో టిక్కెట్టు కొనుక్కున్నాను. రేపు పొద్దున్న ప్రయాణానికి కూడా చెల్లుతుందా’ అని నేను ఆంగ్లంలో అడిగిన ప్రశ్న తీరు కౌంటర్లో కూర్చున్న ఆవిడకి అర్ధం కాలేదు.  ‘ అంత గబగబా చెబితే, నేను నీకు సమాధానం చెప్పను. కాబట్టి నెమ్మదిగా చెప్పు’ అంటూ కొంచం కోపంగా ‘అవసరం నీది’ అన్నట్లు సైగలతో ఫ్రెంచ్ లో చెప్పింది. నా ఆంగ్ల భాష అంత బావుందా అని ఏడవాలో సంతోషించాలో అర్ధం కాని పరిస్థితి!! గతి లేక వచ్చావు అన్నట్లున్న ఆ మాట తీరు చూసి, ఇలాంటి దేశాన్ని చూడటానికి వచ్చి డబ్బు ఎందుకు తగలబెట్టాను అనిపించింది. ఇక్కడే కాదు. స్విట్జర్లాండ్ లో Mt.Titlis  టికెట్టు కౌంటర్ లో వారు కూడా ఒక నవ్వు అనేది లేకుండా, అడిగిన ప్రశ్నలకి విసుక్కుంటూ సమాధానం ఇస్తున్నారు. నా లాంటి యాత్రికులు పదిమంది వస్తే అటువంటి వారికి వారి పొట్ట నిండుతుంది అన్న సంగతి తెలీదా అనిపించింది. వీరిని చూస్తుంటే నాకు వచ్చిన ఆలోచన ఒకటే!! ఆంగ్లేయుడు వాడి సరుకు భారతదేశం లో అమ్ముకోవడానికి వచ్చి, తిష్ట వేసి వాడి భాష నేర్పించి మన మాతృభాషలని, మన సంస్కృతిని మృత్యుముఖం లో  నెట్టి వేసాడు. బట్టలు అమ్ముకోవడానికి వచ్చిన వాడిని అంత నెత్తిన పెట్టుకున్నాం. ఆ రోజున వాడికి మన పూర్వికులు, ఈ విధంగా సమాధానాలు ఇచ్చి ఉన్నట్లయితే, ఈ రోజున తిండి,బట్ట,నీడ కోసం పొట్టపట్టుకుని ప్రపంచంలో పలు చోట్లకి వలస వెళ్ళం కదా అనిపించింది. మన భాష & మన సంస్కృతి పట్ల మనకే నమ్మకం లేకపోవడం కారణం కాదా ?? చీరలు,పంచెలు కట్టుకోము. బొట్టు పెట్టుకోము. మంగళ సూత్రాలు. మెట్టెలు అంటే ఫాషన్ కి సరిపోవు. తెలుగులో మాట్లాడితే నామోషి. తెలుగులో వ్రాస్తే అది చదవటం మహా విసుగు.  మనం ఎవరం? మన పిల్లలు ఎవరు !! మనకే తెలీదు !!